استانداردهای کربنی فولاد ترکیه مسیر تازه‌ای پیش روی این صنعت قرار داده‌اند؛ مسیری که از رکورد تولید ۲۰۲۱ عبور کرده و اکنون بر کیفیت، محصولات تخت و فولاد سبز متمرکز است.
صنعت فولاد ترکیه در دوراهی بقا و تحول
فولاد ترکیه در سال ۲۰۲۱ با تولید ۴۰.۴ میلیون تن رکورد تاریخی ثبت کرد و به جایگاه هشتم جهان رسید. اما این قله، پایان رشد کمی بود. تولید در ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ کاهش یافت و در ۲۰۲۴ نیز تنها به ۳۶.۹ میلیون تن رسید. اکنون فولادسازان ترک به جای افزایش تیراژ، بر کیفیت و رعایت استانداردهای کربنی تمرکز کرده‌اند.
استانداردهای کربنی فولاد ترکیه؛ چالش و فرصت
فشار اتحادیه اروپا برای اجرای CBAM، فولاد ترکیه را مجبور کرده است که به سمت فناوری‌های سبز حرکت کند. سهم بالای کوره‌های قوس الکتریکی (EAF) مزیت بزرگی ایجاد کرده و پروژه‌هایی مثل تزریق هیدروژن در اردمیر یا توسعه واحدهای DRI مسیر کربن‌زدایی را سرعت بخشیده‌اند. این روند می‌تواند دسترسی ترکیه به بازار اروپا را حفظ کند.
تغییر میدان رقابت
فولاد ترکیه دیگر بر صادرات انبوه محصولات طویل تکیه نمی‌کند. سرمایه‌گذاری در ورق گرم، سرد و فولادهای ویژه برای خودروسازی و لوازم خانگی آغاز شده است. این تغییر علاوه بر کاهش وابستگی به واردات فولاد تخت، برند فولاد ترکیه را در بازار جهانی ارتقاء می‌دهد.
تحلیل: فرصت‌های ژئوپلیتیکی
موقعیت جغرافیایی ترکیه یک برگ برنده است. این کشور میان اروپا، خاورمیانه و شمال آفریقا قرار دارد و می‌تواند پس از هر شوک ژئوپلیتیکی، دوباره به سرعت بازارهای صادراتی خود را به‌دست آورد. واردات گسترده قراضه نیز امکان تولید پایدار با رویکرد کم‌کربن را فراهم می‌کند.
تحلیل: فشارهای پایدار
با این حال، وابستگی به واردات قراضه و انرژی همچنان خطرناک است. استانداردهای کربنی فولاد ترکیه فشار هزینه‌ها را بالا برده و رقابت با فولادسازان آسیایی سخت‌تر می‌شود. تنها افزایش تولید فولادهای تخت و محصولات با ارزش افزوده بالا می‌تواند جایگاه جهانی ترکیه را تثبیت کند.
آینده فولاد سبز ترکیه
آینده صنعت فولاد ترکیه در گرو توانایی این کشور برای همگامی با استانداردهای کربنی و جذب سرمایه‌گذاری‌های سبز است. مشتریان جهانی امروز کیفیت و پایداری را بالاتر از قیمت می‌دانند. اگر فولاد ترکیه در این مسیر بماند، می‌تواند از صادرکننده انبوه به تولیدکننده پیشرو در فولاد سبز تبدیل شود.
