سقوط حاشیه سود فولاد در ایران به مرز هشدار رسیده است. افزایش نرخ گاز تا سه برابر کشورهای منطقه، همراه با قطعیهای مکرر برق و رشد هزینههای انرژی، فولادسازان داخلی را از یک صنعت سودآور به یک فعالیت پرریسک تبدیل کرده است.
مزیت انرژی ارزان در ایران تمام شد؛ فولاد در تنگنای گاز و برق گران
انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران هشدار میدهد که سقوط حاشیه سود فولاد پیامد مستقیم سیاستهای انرژی غیررقابتی است.
فولادسازان ایران امروز گاز را با نرخ ۱۷ سنت میخرند؛ این نرخ سه برابر عمان است. این اختلاف، تولیدکنندگان داخلی را زیر فشار میبرد و سرمایهگذاران را به کشورهای منطقه جذب میکند؛ جایی که برق تنها ۴ سنت قیمت دارد.
نابودی مزیت تاریخی انرژی ارزان
صنعت فولاد ایران سالها بر پایه انرژی ارزان رقابت میکرد. انرژی امروز بیش از ۲۰ درصد بهای تمامشده تولید فولاد را تشکیل میدهد؛ در برخی شرکتها این سهم حتی از ۲۵ درصد هم عبور میکند. نتیجه روشن است: سقوط حاشیه سود فولاد از ۳۳ درصد در پنج سال گذشته به تنها ۱۲ درصد در سال جاری. در بسیاری از شرکتهای خصوصی، این عدد به کمتر از ۵ درصد کاهش یافته است؛ رقمی که انگیزه ادامه فعالیت را از سرمایهگذاران میگیرد.
صنعت استراتژیک در مرز تعطیلی
کارشناسان هشدار میدهند ادامه این روند، فولاد ایران را از یک صنعت پیشران به صنعتی زیانده تبدیل خواهد کرد. افزایش هزینههای انرژی و رکود اقتصادی فشار آوردند، اما قیمت فولاد همگام با تورم رشد نکرد و همین مسئله سودآوری فولادسازان را به شدت کاهش داد. تداوم این وضعیت، علاوه بر تهدید تولید و صادرات، میتواند تعطیلی واحدهای کوچک و متوسط فولادی را قطعی کند.
آینده سرمایهگذاری؛ ایران یا منطقه؟
بررسی رفتار سرمایهگذاران نشان میدهد که شرایط فعلی انرژی، جذابیت صنعت فولاد ایران را کاهش داده است. سرمایهها به جای ورود به داخل کشور، راهی عمان، قطر و حتی ترکیه شدهاند؛ کشورهایی که با تعرفههای انرژی پایین، فولاد را با بهای کمتر و سود بیشتر تولید میکنند. در چنین شرایطی، سقوط حاشیه سود فولاد نه فقط یک چالش مالی، بلکه تهدیدی برای امنیت صنعتی و صادرات غیرنفتی ایران است.