سه روز پس از انتقاد جدی نمایندگان مجلس از ناترازی انرژی و طرح بحث استیضاح وزیر نیرو، پرسش مهم این است: اگر این استیضاح جدی شود، بحران انرژی کشور چه مسیری را طی می‌کند؟ آیا تغییر وزیر، کمبود برق و آب را حل می‌کند یا مساله ریشه‌دارتر از یک تغییر مدیریتی است؟
انتقاد تند نمایندگان از قطعی‌های آب و برق؛ سناریوهای پیش‌رو در صورت استیضاح
۱۲ مرداد، صحن علنی مجلس شاهد موجی از انتقادات تند نسبت به بحران ناترازی انرژی و قطعی‌های مکرر آب و برق بود. حالا با گذشت سه روز، این اظهارات نه‌تنها فروکش نکرده بلکه به بحث داغ محافل سیاسی و اقتصادی بدل شده است.
نمایندگانی مانند جبار کوچکی‌نژاد، رمضان رحیمی دشتلویی و محسن بیگلری ناکارآمدی وزارت نیرو در مدیریت آب و برق را نقد کردند. آن‌ها بر لزوم پاسخگویی وزیر نیرو تأکید داشتند و برخی، استیضاح را تنها راه نجات وزارتخانه دانستند. مخالفان استیضاح اما گفتند تغییر وزیر به‌تنهایی بحران ساختاری را حل نمی‌کند. روح‌الله لک علی‌آبادی در صحن علنی هشدار داد: «آیا با استیضاح وزیر، کمبود آب و برق ناگهان برطرف می‌شود؟»
اگر استیضاح عملی شود چه رخ می‌دهد؟
-
سناریوی اول: وزیر جدید معرفی می‌شود اما بدون اصلاحات زیرساختی، بحران ادامه می‌یابد و تنها زمان از دست می‌رود.
-
سناریوی دوم: استیضاح فشار روانی و رسانه‌ای بر دولت می‌آورد و دولت را وادار به اقدامات فوری برای جبران کمبود انرژی می‌کند.
-
سناریوی سوم: با تغییر وزیر، امکان بازنگری در پروژه‌های معطل‌مانده مثل انتقال آب به مناطق مرزی (بانه و سقز) فراهم می‌شود؛ اما تحقق نتایج حداقل ۱۲ تا ۱۸ ماه زمان می‌برد.
چرا بحران ناترازی انرژی مهم است؟
قطعی‌های مکرر برق و آب، فقط نارضایتی عمومی ایجاد نمی‌کنند؛ صنایع بزرگ و کسب‌وکارها را فلج می‌کنند و روند صادرات و تولید ملی را مختل می‌سازند. پتروشیمی‌ها و فولادی‌ها با هر ساعت بی‌برقی، زیان‌های چندمیلیاردی متحمل می‌شوند.
گام بعدی مجلس و دولت؟
با توجه به فضای اعتراضی نمایندگان و مطالبه مردم، انتظار می‌رود دولت در روزهای آینده برنامه‌ای شفاف برای جبران کمبود انرژی و مدیریت مصرف ارائه دهد. اگر چنین طرحی ارائه نشود، موج استیضاح دوباره تقویت خواهد شد و فضای سیاسی را متأثر می‌کند.
