دولت با اجرای پروژه نیروگاه زغالسنگسوز طبس، مسیر تازهای در امنیت انرژی کشور باز میکند. این طرح با تکیه بر ذخایر داخلی و مشارکت چهار وزارتخانه، وابستگی برق به گاز را کاهش میدهد و تنوع سبد انرژی را تقویت میکند. کارشناسان، این بازگشت زغالسنگ به سبد انرژی را آغاز فصلی تازه در سیاست انرژی ایران میدانند.
زغالسنگ دوباره بازیگر اصلی برق ایران میشود؟
دولت با پروژه طبس ۱۴۰۴، بازگشت زغالسنگ به سبد انرژی برق ایران را از شعار به عمل رسانده و وارد فاز اجرایی کرده است. دولت پس از سالها تمرکز بر گاز، اکنون مسیر تازهای برای تنوع انرژی باز کرده است.
چهار وزارتخانه نیرو، صمت، دفاع و کار با امضای تفاهمنامه مشترک، پروژه نیروگاه زغالسنگسوز طبس را شتاب دادند. وزارت نیرو نیروگاه ۶۵۰ مگاواتی را کنار معدن مزینو میسازد و با استفاده از زغالسنگ حرارتی داخلی، تولید پایدار برق را تضمین میکند.
کارشناسان میگویند این بازگشت زغالسنگ به سبد انرژی، پاسخ مستقیم به بحرانهای اخیر گاز است. در زمستان سال گذشته، کمبود گاز ۸ هزار مگاوات از ظرفیت تولید برق کشور را از مدار خارج کرد. دولت با این پروژه تلاش میکند چنین بحرانهایی دیگر تکرار نشود.
آمارها نشان میدهد ایران ۵۰۰ میلیون تن ذخایر قطعی زغالسنگ حرارتی دارد. این ذخایر میتواند نیاز ۵ هزار مگاوات نیروگاه را برای ۳۰ سال تأمین کند. در سند تراز انرژی کشور، هدفگذاری شده که تا افق ۱۴۲۰، ظرفیت نیروگاههای زغالسنگسوز به ۵۲۰۰ مگاوات برسد. نیروگاه طبس، نخستین گام عملی این راهبرد است.
پیشرفت پروژه هم قابل توجه است؛ تاکنون ۲۳ درصد از زیرساختها و تأسیسات جانبی آن تکمیل شده است. ساخت با توان داخلی پیش میرود و کارشناسان معتقدند مشارکت چندبخشی وزارتخانهها میتواند روند اجرا را سرعت دهد.
تحلیلگران انرژی تأکید میکنند بازگشت زغالسنگ به سبد انرژی برق ایران، تنها یک پروژه نیست؛ این تغییر پارادایم در سیاست انرژی است. اگر این مدل موفق شود، مسیر برای احداث دیگر نیروگاههای زغالسنگسوز و حتی صادرات برق پایدار باز میشود.