صنعت قطعه‌سازی کشور با هشدار درباره تعطیلی زنجیره تأمین روبه‌روست. فعالان این صنعت از زیان انباشته، کمبود نقدینگی و بی‌ثباتی ارزی می‌گویند و تأکید دارند دولت باید فوراً دست از وعده بردارد و وارد عمل شود؛ زیرا هر تأخیر، تعطیلی‌های بیشتری رقم می‌زند.
قطعه‌سازان: دیگر درباره سود حرف نمی‌زنیم؛ بحث، بقاست!
بحران قطعه‌سازی به نقطه انفجار رسید
صنعت قطعه‌سازی ایران دیگر صرفاً با چالش سود و زیان مواجه نیست؛ مسئله، بقاست. شرکت‌های باسابقه که دهه‌ها ستون فقرات خودروسازی بودند، یکی پس از دیگری در آستانه تعطیلی‌اند. این هشدار درباره تعطیلی زنجیره تأمین تنها یک فریاد نیست؛ زنگ خطر فروپاشی یک صنعت مادر است که ۵۵۰ هزار شغل را مستقیم و غیرمستقیم درگیر می‌کند. اگر دولت امروز اقدام نکند، فردا برای جبران خسارت‌ها دیر خواهد بود.
شاخص‌های اقتصادی هشدار می‌دهند
رئیس انجمن قطعه‌سازان با استناد به شاخص شامخ (شاخص مدیران خرید) می‌گوید: شاخص سلامت صنعت خودرو به عدد خطرناک ۲۴ سقوط کرده است. این آمار به زبان ساده یعنی «وضعیت بحرانی»؛ وقتی مرز ۵۰ نشان‌دهنده وضعیت نرمال است، عدد ۲۴ یک زنگ هشدار جدی برای سیاست‌گذاران است. تحلیل ما نشان می‌دهد این سقوط، حاصل سه عامل هم‌زمان است: سیاست‌های ارزی ناپایدار، قیمت‌گذاری دستوری و بدهی‌های انباشته.
بحران نقدینگی و اثر دومینویی
زیان ۲۸۰ هزار میلیارد تومانی خودروسازان، عملاً به دوش قطعه‌سازان افتاده است. نتیجه؟ انباشت بدهی ۱۵۰ هزار میلیارد تومانی در زنجیره تأمین. این فشار مالی، به تعطیلی تدریجی شرکت‌های کوچک و متوسط منجر شده است. هشدار درباره تعطیلی زنجیره تأمین در اینجا کاملاً واقعی است؛ اگر این زنجیره قطع شود، حتی بزرگ‌ترین خودروساز کشور هم قادر به ادامه تولید نخواهد بود.
واردات بی‌منطق، تهدید تولید داخلی
قطعه‌سازان از سیاست‌های وارداتی دولت خشمگین‌اند. کاهش تعرفه واردات از ۵۵ درصد به ۲۰ درصد، عملاً به نفع واردکنندگان و به ضرر تولیدکنندگان داخلی تمام شده است. تحلیل ما نشان می‌دهد این تصمیم، به جای تقویت رقابت، انگیزه تولید را نابود کرده و در نهایت به خروج سرمایه انسانی از صنعت منجر می‌شود.
سیاست‌های ارزی و کاهش تولید
تصمیمات دقیقه‌نودی درباره تخصیص ارز، تولید را فلج کرده است. قطعه‌سازان برای دریافت ارز باید تأییدیه‌های چندمرحله‌ای بگیرند؛ روندی که زمان و سرمایه را می‌بلعد. کاهش ۳۰ درصدی تولید در سال جاری، مستقیم با این سیاست‌های متناقض در ارتباط است. اگر تخصیص ارز به‌موقع نباشد، هشدار درباره تعطیلی زنجیره تأمین، به واقعیت تلخ تبدیل خواهد شد.
مطالبه فوری: اعتماد و اقدام
پیام قطعه‌سازان روشن است؛ وعده کافی است. صنعت به اقدام عملی نیاز دارد. آن‌ها خواستار واقعی‌سازی قیمت‌ها، بازگشت تعرفه واردات به سطح منطقی و اصلاح فوری سیاست‌های ارزی‌اند. اعتماد به بخش خصوصی، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت برای بقای صنعت است.
جمع‌بندی تحلیلی
بررسی‌ها نشان می‌دهد اگر دولت در سه ماه آینده سیاست‌های حمایتی و اصلاح ساختاری را اجرا نکند، تعطیلی گسترده شرکت‌های قطعه‌سازی قطعی است. این بحران تنها صنعت خودرو را زمین نمی‌زند؛ بلکه به بیکاری وسیع، کاهش تولید ناخالص داخلی و بی‌ثباتی اجتماعی منجر خواهد شد. هشدار درباره تعطیلی زنجیره تأمین باید امروز شنیده شود؛ فردا دیر است.
