چرا صادرات فولاد چین رکورد زد؟

در شرایطی که تقاضای داخلی چین با چالش‌های جدی مواجه است و مازاد ظرفیت تولید به اوج خود رسیده، این کشور به یک بازیگر قدرتمند در عرصه صادرات فولاد تبدیل شده است. این استراتژی، همزمان با رشد تقاضا در بازارهای کلیدی آسیا و خاورمیانه، به دلیل پروژه‌های گسترده عمرانی و صنعتی، به چین اجازه داد تا این مناطق را به عنوان مقاصد اصلی صادرات خود انتخاب کند.

اما این موفقیت، با تهدیدات جدیدی روبرو است. بر اساس پیش‌بینی‌های سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، تا سال ۲۰۲۷ حدود ۱۶۵ میلیون تن ظرفیت تولید فولاد جدید به بازار جهانی اضافه خواهد شد. نکته قابل توجه این است که حدود ۶۰ درصد از این ظرفیت در آسیا و نزدیک به ۲۱.۷ میلیون تن آن در خاورمیانه متمرکز خواهد بود. این رشد خیره‌کننده، رقابت را به شدت افزایش داده و خطر فشار قیمتی مداوم را به یک چالش بزرگ برای سیاست‌گذاران تجاری تبدیل کرده است.

تغییر مسیر صادرات برای دور زدن محدودیت‌ها

در واکنش به موج جدید تعرفه‌ها و تحقیقات ضد‌دامپینگ، صادرکنندگان چینی به سرعت استراتژی خود را تغییر دادند. آنها به جای تمرکز بر محصولات نهایی مانند ورق گرم، صادرات بیلت را در اولویت قرار دادند. این تغییر هوشمندانه، به آنها اجازه داد تا بخشی از موانع تجاری را دور بزنند و مسیرهای صادراتی جدیدی را کشف کنند.

شواهد این تغییر استراتژی در آمارها به وضوح دیده می‌شود: از ژانویه تا مه ۲۰۲۵، صادرات بیلت چین به ۴.۷۲ میلیون تن رسید که نزدیک به ۱۰ درصد از کل صادرات فولاد این کشور را تشکیل می‌دهد. در همین دوره، صادرات ورق گرم چین با کاهشی ۱۷.۱ درصدی نسبت به سال گذشته مواجه شد. این افت قابل توجه، نشان‌دهنده تاثیر مستقیم محدودیت‌های تجاری وضع شده توسط بازارهایی مانند اتحادیه اروپا و ترکیه است که واردات این محصولات را به شدت دشوار کرده‌اند.

این تغییر رویکرد چین، نشان می‌دهد که این کشور در برابر چالش‌های جهانی انعطاف‌پذیر بوده و به سرعت با شرایط جدید سازگار می‌شود. این موضوع نه تنها معادلات بازار جهانی فولاد را پیچیده‌تر کرده، بلکه آینده صادرات فولاد را در مقاصد کلیدی مانند خاورمیانه تحت تاثیر قرار می‌دهد.