بازار سنگ‌آهن در هفته گذشته مسیری دوگانه را ترسیم کرد؛ از یک‌سو سیگنال‌های مثبت کوتاه‌مدت خریداران را امیدوار نگه داشت و از سوی دیگر چشم‌انداز بلندمدت با تهدید عرضه‌های جدید و تقاضای ضعیف، نگرانی‌ها را عمیق‌تر کرد.
غول‌های معدنی در کمین؛ فولادسازان محتاط‌تر از همیشه
بازار سنگ‌آهن هفته گذشته با شاخص 62% Fe روی ۱۰۶ دلار بسته شد. فاصله قیمت میان عیارهای ۶۲ و ۶۵ درصد همچنان ۱۶ تا ۱۸ دلار باقی ماند. پرمیوم گندله رشد اندکی را تجربه کرد. کاهش حمل‌ونقل دریایی از استرالیا و برزیل سیگنالی از کندی عرضه فرستاد، اما موجودی بالای بنادر چین مانع جهش جدی قیمت‌ها شد.
فولادسازان و استراتژی خرید محتاطانه
فولادسازان چینی به دلیل حاشیه سود پایین، به سراغ سنگ‌آهن عیار پایین رفتند و ترکیب‌های جایگزین را وارد چرخه تولید کردند. عرضه‌کنندگان بزرگی مانند Vale، BHP و Rio Tinto مجبور شدند محموله‌ها را با تخفیف عرضه کنند؛ اتفاقی که قدرت چانه‌زنی خریداران را تقویت کرد.
ساختار دوگانه معاملات فوروارد
بازار سنگ‌آهن در معاملات فوروارد تصویر متناقضی را نشان می‌دهد. در کوتاه‌مدت، کانتانگو باعث امیدواری فعالان به رشد قیمت‌ها در ماه‌های آینده شده است، به‌ویژه در اکتبر. اما دورنمای بلندمدت با حرکت به سمت بک‌واردیشن، سیگنال افت احتمالی قیمت‌ها از سال ۲۰۲۶ به بعد را می‌فرستد.
تهدید عرضه‌های جدید و رقابت جهانی
پروژه Serra Sul متعلق به Vale که از سال ۲۰۲۶ سالانه ۲۰ میلیون تن به عرضه اضافه می‌کند، تهدیدی برای تعادل بازار خواهد بود. در عین حال، افت ۴.۵ درصدی تولید فولاد خام روسیه و تعرفه‌های وارداتی فولاد در مصر، جریان تجارت جهانی را تغییر می‌دهند. این تحولات، بازار سنگ‌آهن را در برابر شوک‌های تازه قرار داده است.
چشم‌انداز آینده؛ امید و هراس در کنار هم
بازار سنگ‌آهن امروز میان امید کوتاه‌مدت و نگرانی بلندمدت معلق است. سرمایه‌گذاران از رشد ملایم قیمت‌ها در ماه‌های پیش رو استقبال می‌کنند، اما در برابر عرضه‌های در حال توسعه و ضعف تقاضا محتاط باقی می‌مانند. نتیجه این وضعیت، بازاری شکننده است که به کوچک‌ترین تغییر در عرضه یا تقاضا واکنش شدید نشان می‌دهد.
